Sabiş sordu ben düşündüm...

Hastayım işte mızmızlanmak istiyorum bütün gün. Bitki çayını göresim kaçmış midemin canı en lüzumsuz şeyleri istiyor. İşte tam o sırada Sabiş diyor ki 'Sen bi İzmir'e git gel keyfin yerine gelsin!' Döndüğünde hep mutlu oluyorsun o şehir sana yarıyor diye de ekliyor.

Düşünüyorum hala madem o şehir beni mutlu ediyor, burda kalmalımıyım??? Ondan uzaklaşıp buraya geldiğimde anlıyorum ancak oranın beni mutlu ettiğini... Hep uzaktaki değerli, hep uzaktaki yakın!!!Peki Istanbul ???

1920 sonbaharı Agripina Fyodorovna Antipova'nın söylediği gibi:

'İstanbul'a ya birşeylerden kaçılarak varılır, ya da bir gün gelir ondan kaçılır.'

Sonra ya dayanamazsa insan İstanbulsuzluğa?

Nisan ayrılıklar ayı biliyorum onun etkisi bu.